Do najpiękniejszych fragmentów Biblii zalicza się niepowtarzalny zbiór pieśni lirycznych - 150 Psalmów,, spośród których aż 73 przypisywane są Dawidowi, królowi Izraela (w młodości pasterz, lutnista, który pokonał olbrzyma Goliata przy pomocy procy). W Psalmach konsekwentnie stosowane są paralelne wersety - człon drugi powtarza, uzupełnia lub przeciwstawia się myśli wyrażonej w członie pierwszym. Psalmy pokutne (7) - odzwierciedlają człowieka wyrażającego skruchę wobec Boga za popełnione grzechy. Psalmy dziękczynne (18) - wyrażają wielkość Boga i podziękowania człowieka za uzyskaną łaskę. Psalmy pochwalne (21) - hymny tworzone dla uświetnienia dorocznych świąt izraelskich. Często powtarzają się w nich dwa zwroty: "Alleluja", czyli chwalcie Pana oraz "Amen" - niech się stanie. Psalmy błagalne (58) - stanowią grupę najliczniejszą, zawiera je "Psałterz puławski" z końca XV wieku. Psalmy królewskie - ich bohaterem jest król, przewodnik reprezentujący przed narodem Boga. Psalmy królewskie są w większości psalmami mesjanistycznymi (10). Psalmy o Syjonie (7) - śpiewane przez pątników zdążających do świętego miasta - Jerozolimy. Jerozolima stała się stolicą Izraela za panowania króla Dawida, w XI wieku p.n.e. Król przeniósł tu Arkę Przymierza z tablicami dziesięciorga przykazań, nadając w ten sposób miastu charakter sanktuarium. Jedno ze wzgórz Jerozolimy to Syjon. Następca Dawida, król Salomon, wzniósł na górze świątynię. Psalmy mądrościowe (19) - podejmują kwestię cierpienia i zasługi. Większość z nich wyraża tradycyjny pogląd, iż cnota powinna być wynagrodzona, a zło ukarane. Nie brak jednak i psalmów nawiązujących do dziejów Hioba czy Księgi Koheleta - cierpienie i zło mają sens dopiero w szerszej perspektywie, w perspektywie wieczności. Prezentują je utwory zebrane w "Psałterzu floriańskim". Zachowało się wiele psalmów stanowiących tzw. "pieśni wstępowań". Śpiewali je pątnicy pielgrzymujący do świątyni w Jerozolimie. Psalmy te powstały po niewoli babilońskiej i wyrażają przekonanie o opiece Bożej nad wiernymi i radość z powrotu do kraju. Przykładem tego typu utworu jest "Pieśń na kształt psalmu CXXIII" M. Sępa - Szarzyńskiego.